Short: Vent (2005)


VENT (Erik van Schaaik, 2005).

 
Deze fascinerende film zag ik in 2005 perfect op het grote doek geprojecteerd in de bioscoopzaal, met een 35mm kopie. Het Cinemascopeformaat komt dan het beste tot zijn recht en de Dolby stereo klinkt dan ook optimaal.
 
VENT werd bekroond op verschillende festivals. In Berlijn gaf de kinderjury de animatiefilm een speciale vermelding. Op het Bimini International Festival of Animation Films ontving de film de prijs voor Best Film tot 5 minuten. Tijdens het Black&White Audiovisual Festival 2005 won de films zelfs de Grand Prix. De internationale federatie van filmciritici, Fipresci, riep 'Vent' uit tot Beste Korte Animatiefilm op het internationale animatiefestival van Annecy. In Nederland werd de film voor twee gouden kalveren genomineerd tijdens het Nederlands Film Festival in 2004.
 
VENT werd in de zomer 2005 in de Nederlandse filmtheaters gepresenteerd als voorfilm bij Roads to Koktebel (Boris Khlebnikov & Aleksey Popogrebskiy, 2003).
 
Inmiddels is VENT helaas slechts zelden te zien in een filmzaal, maar is de film wel op diverse manieren beschikbaar op het internet.
 
 
VENT is een korte humoristische animatiefilm over een man die tegen de wind in worstelt, herfstblaadjes dwarrelen voorbij, grijs blauwe donderwolken pakken zich samen. De eerste beelden hebben een hoog slap stick gehalte, uitgevoerd met silhouetten. De film is een 2D schimmenspel. De man vordert slechts met de grootste inspanning. Dan huppelt opeens een klein meisje hem moeiteloos voorbij. Ze verschuift het kader, totdat de rand van het beeld bereikt is, er valt opeens een sleutel uit het kader. De man loopt rond en vermaant het meisje stilzwijgend. Dan volgt een omslag naar perspectief, diepte: het kader zwaait open alsof het een raam is, de man waait weer weg en keert opnieuw terug, opnieuw in een cirkelbeweging.
 
De film biedt een speels spel met het weerselement wind. De muziek ondersteunt het ritme en het ‘gevoel’ van de film, met onder andere goed gedoseerde trompetgeluiden (Eric Vloeimans).
 
Op verhaalniveau roept de film veel vragen op: Wie heeft controle over de wind? Wie is de man? Wie is de kleine meid met vlechtjes? Wat betekent die deur? Het aardige is natuurlijk dat we de film niet volledig hoeven te interpreteren om de film te kunnen waarderen. Het is een lichtvoetige meta-film, een verkenning van mogelijkheden met de kadrering en vlakverdeling.
 
“If you’ve living where the wind is constantly barreling down from the (insert your own compass direction here), you’ll appreciate Erik van Schaaik’s Vent. Acted out completely in silhouette against a background of fast-moving cloud cover, a rectangle with a black bar down the middle frames the action as a man tries to get from the right side of the frame to the left.
A fierce wind full of leaves blows hard as the gaunt figure struggles over two minutes to get one foot in front of another and make headway into the gale. He finally makes it to the bar in the middle, and pulling himself to the other side the force of the wind is so great he is able to stand on the bar without falling, his body parallel to the ground. But on he must go, and he tries again to get a foothold, but is suddenly whisked off his feet and thrown instantly into the air and out of frame right.
Moments later, though, he appears with the wind-blown leaves on frame left and, still flying, disappears out of frame right. He cycles through again. It’s a small planet, apparently, and full of characters with very different aerodynamic properties as well, because amidst all this, a small girl appears quietly on the right side of the frame and wanders, oblivious, into the heart of the storm. A diminutive child with pigtails and a dress, the air doesn’t even disturb her hair as she wanders to the left, taking care to note the odd man endlessly coursing past.
Seeing the source of the problem, the girl casually walks to the left of the frame, takes the edge of the frame in hand, and slams it shut. It’s only been an open door at fault all along, and peace now descends. The man knocks, but the door is locked, so he has to circle the world and come back in through the right. After a moment he catches his breath and all seems resolved, but as inevitably happens in enclosed spaces, something arises to make them yearn for fresh air, and the frame is opened up in an entirely new way.
Erik van Schaaik is a Dutch animator with credits in TV animation, drama and documentary. He animated Vent in 2D using the Moho software platform and composited in Mirage, and his universal-joint character movements and backlit dumb show staging create a look of ultra-clean shadow puppet theater. The music by Martin Fondse is half the treat in Vent; the soundtrack of piano, trumpet and hyperactive cello make an aural tornado to match the action on-screen.”
 
Ter vergelijking: enkele andere ‘stormachtige’ films:
  • THE WIND (Viktor Sjöström, 1928)
  • STEAMBOAT BILL JR. (Buster Keaton, 1928)
  • POUR LE MISTRAL (Joris Ivens, 1966)